woensdag 15 oktober 2014

JAPAN VII

ONDERWEG

De weg naar Yoshino gaat langs Shingu en Gojo, het is een dagtocht met bus en trein, het grootste deel met de bus door de bergen, langs de Shingu rivier en de Totsukawa rivier.
De bustocht is 160 km lang, en loopt midden door Wakayama- en Nara district, door Kumano Kodo-gebied.
De tocht zal zo'n vijf uur duren, met halverwege een kwartiertje de benen strekken in Totsukawa.
zweven door de bergen
Kii mountains
Dat is een goede gelegenheid om op mijn Ipod een serie lezingen te volgen van Norman Fisher, die als podcasts staan op de website van Upaya: Upaya Zen Centre.
Deze serie gaat over een deel van de Shobogenzo, zen-teksten geschreven door Dogen( 13de eeuw).

Wat is er mooier dan dat? door een betoverend landschap 'zweven' (comfortabele bus, uitstekende chauffeur, die erg rustig rijdt) luisterend naar de diepe stem van Norman Fisher die zijn begrip van de Shobogenzo in gewone taal aan je uitlegt....

Luister: Norman Fisher, Shobogenzo

Shobogenzo betekent Treasure of the true eye, 'Juwelen uit de Schatkamer van de Dharma'.
volgens  Norman Fisher gaat het vooral gaat over: 

-vertrouwen, diep vertrouwen in ons leven, diep menselijk vertrouwen-

Dat is iets om over na te denken en te onderzoeken; wat betekent dat, heb ik dat vertrouwen?
Op mijn Ipad maak ik wat aantekeningen van wat hij zegt:
"Een mens wil weten wat leven is, hoe het best te leven?"
en:
"Een praktiserend boeddhist zijn betekent; je realiseren dat we boeddha zijn. 
Daar gaat 'zitten' over, als je er daar aan denkt bèn je buddha.
Dan is er goed en kwaad tegelijk".
en:
"Beperkt als je bent, leef je vooruit en achteruit".
en:
"Vergankelijkheid is buddha.
Bestaan is buddha.
Wat verschil maakt, is de mate waarop je dat waardeert".

door de bergen langs de Shingu rivier
en de (groene) Totsukawa rivier
Sarutani dam
De bus stopt vaak, maar druk wordt het niet in de bus, er wonen weinig mensen in de bergen.         We stoppen een kwartier in Totsukana, waar een 300 meter lange brug hoog boven de rivier hangt, hij beweegt als je erover loopt, je loopritme pas je aan de beweging van de brug.

Totsukawa

Totsukawa 
Het is heel lastig, die 13de eeuwse tekst van Dogen, mijn leven zal niet lang genoeg zijn het te 'kennen'. 
Maar steeds opnieuw zoek ik het op, het 'zitten' is deel van mijn leven geworden, al sinds lange tijd, en het blijft een 'steeds opnieuw te ervaren mysterie', de verwondering blijft .... en het vertrouwen groeit.
Norman Fisher geeft een mooie uitleg aan het zen-verhaal over Baso,
dat luidt zo:

****

When Baso was living in Demboin,  he did zazen (sitting meditation) every day.
Nangaku, realizing Baso was a ‘vessel of the Law’  
(one who would become an exemplary Enlightened being and teacher), 
went and asked him, 
“Sir, what is your idea in doing zazen?”  
“I intend to become (a) Buddha”, Baso replied.  
Nangaku picked up a tile and began polishing it in front of the hermitage.
Baso asked, “What are you doing?” 
Nangaku answered, “Polishing it to make it into a mirror.”
“How can you make a mirror by polishing a tile?” demanded Baso. 
“How can you become a Buddha by doing zazen?” retorted Nangaku. 

****                                             
Norman Fisher:
"Polishing a tile, notice what a mysterieus act
Metaphorical is 'polishing a tile': practicing being buddha
The idea of polishing, while you are already buddha
Polishing is never ready
Over and over again you polish....

Polishing is living, is being buddha
Act of polishing a tile, is practicing, refining your action
The mirror is already there on the moment of polishing
By doing zazen you are already buddha

Let go of wanting to get anything out of this, let go of wanting to be a buddha
Zen, a human tradition of investigating 'Effort without desire'
With your own gift, sing your song, polish that tile, not to make a mirror, because the mirror is already there
And ask yourself : What is the quality of your effort?"
****


In Yoshinoguchi aangekomen is het nog niet eenvoudig naar Yoshino te komen, maar het lukt, met de hulp van een aardige familie, die een banketbakkerswinkel bij het station heeft.
Ze bellen de  mensen van de minshuku Taikoban, waar ik voor 2 nachten een kamer gereserveerd heb, om mij te komen halen....

eigenares banketbakkerij
Minshuku Taikoban blijkt een gezellige plek, waar drie generaties van èèn familie de zaak runnen, althans, behalve Opa, Oma, vader en moeder,  zorgen drie kleintjes daar voor een vrolijke levendigheid.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten