Van Koguchi naar Nachi Taisha is een wandeling van 14,5 km over bergen van bijna 900m hoog, waar de meeste pelgrims twee dagen over doen, dus die ik per bus en trein ga doen via een andere route in een paar uur :-)
Nu zie/weet ik dat ik daarmee de ervaring mis van de pelgrim-spirit die op de Kumano Kodo voortdurend gevoed wordt door de vele bijzondere plekken onderweg, zoals de Oji, kleine Shinto shrines,
 |
| Oji |
de overblijfselen van gedenkwaardige theehuizen en de betoverende uitzichten.
En natuurlijk de ervaring van het effect van een grote inspanning en het inzicht wat je daarmee mogelijk krijgt...
Maar het reizen met het openbaar vervoer is voor mij ook inspirerend, zoals nu onderweg naar de oostkust, naar Nachi.
 |
Pacific ocean
 |
| onderweg |
| |
Hier en daar wachten op de volgende trein of bus in de stadjes vind ik ook meditatief,
een tijdje gewoon daar zijn, niets te moeten en alleen maar observeren....
 |
| bonsai bij de deur |
 |
| sinaasappels! |
 |
| Japanse Akita |
De stationnetjes zijn ook prettig, zo goed georganiseerd en overzichtelijk, er is ook meestal een info-balie met behulpzame mensen die de regio goed kennen en engels spreken.
 |
| stil stationnetje |
In Nachisan, een heilige plaats in Wakayama, vlak bij de Pacific Ocean, zijn drie belangrijke historische plekken te bezoeken, die ook een onderdeel vormen van de Kumano Kodo pelgrimsroute,
Nachi Taisha is een voorbeeld van boeddhistische en Shinto syncretisme (Shinbutso shugo) in het Kii gebergte.
Kumano Naschi Taisha bevat een Shinto shrine waar o.a een driebenige kraai wordt vereerd (de mythe luidt dat deze kraai van steen werd
op deze plek, toen hij terugkeerde van het begeleiden van keizer Jinmu, die leefde in de 7de eeuw en de eerste
keizer van Japan was, op diens bedevaart, sindsdien is deze kraai de beschermer van de pelgrims)
 |
| drie pootjes |
 |
| Shinto tempel |
 |
| Shinto shrine Nachi Katsuura |
En daarnaast op dezelfde berg, staat een oude boeddhistische tempel Seiganto-ji
 |
| Seiganto-ji, Nachi |
 |
| Seiganto-ji, Nachi |
 |
| Seiganto-ji plein |
 |
| Buddha's met blikjes fris |
 |
| Seiganto-ji, Boeddhist-Shinto |
Vanaf het Seiganto0ji plein heb je een uitzicht op de Nachi waterval, ook een Shinto heiligdom; het is de de hoogste waterval van Japan: 133 m hoog en 13 meter breed.
 |
| Nachi waterval |
 |
| Nachi waterval |
De natuurgeesten, Kami die hier 'verblijven' worden op deze plek aangesproken, toegesproken, eerbiedig benaderd, of zo ziet dat er uit in ieder geval, er worden cederhoutjes geofferd in een vuurketel, wierook aangestoken en muntjes geworpen, drie keer in de handen geklapt en gebogen....
 |
| vuuroffers |
En als je ervoor staat en je omdraait, zie je in de verte de Pacific Ocean….
 |
| Pacific ocean |
De oude Nagi Tree, die op deze heilige grond staat, is van de soort Podocarpus Nagi, een van de altijd-groene soorten in de gematigde gebieden.
 |
| heilige Nagi boom |
Het is een 800 jarige boom van ongeveer 4.5 m in stam-omtrek en 17.6m hoog, , vereerd als heilig.
Je kan er in, tussen de wortels en natuurlijk doe ik dat
 |
| Torii voor de ingang van 800 jaar oude Nagi boom |
 |
| Ingang heilige boom |
en ben er minstens zo onder de indruk van als van de Shinto shrine, die nog niet zo lang geleden gerestaureerd is, lijkt het.
 |
| Binnenin |
 |
| ìn de Nagi boom |
Ook is deze heilige plaats gewijd aan de God van de vervulde wensen!
Een paar uur liep ik daar rond, dronk thee ,
stak kaarsjes aan, brandde cederhoutjes, reciteer de Hartsutra, terwijl de priester op de maikukio sloeg en de monniken en leken sutra’s zingen.
Nachisan is een stilte plek, oud en statig, roept eerbied, bewondering en verwondering op, wat een bijzondere prettige stemming is om in te zijn, vind ik;-)
 |
| Shinto-bel in Boeddhist temple |
Hoewel ik de route niet meer lopend maar met openbaar vervoer afleg, eet en slaap ik in de misjuku’s en ryokans waar de pelgrims s’avonds moe aankomen en s’morgens na een goed ontbijt weer vol goede moed vertrekken.
Het is leuk ze te spreken en hun ervaringen te horen van de tochten door de mooie wouden, over de bergen en dalen, over vermoeidheid en soms over spirituele ervaringen.
In minshuku Mitaki Sanso ontmoet ik een jonge chinese vrouw die me verteld dat ze de Kumano Kodo tocht eigenlijk te zwaar vind en een beetje gevaarlijk om alleen te doen, ze was die dag een keer gevallen en daar erg van geschrokken, gelukkig was het goed afgelopen.....
En ook sprak ik het jonge Franse
stel weer, die ik in Koguchi ontmoette en waarvan de jonge man ons aan het lachen maakte met het uitspreken van de angst dat hij het leven zou laten op de Kumano Kodo door een beet van een slang, hij was half ernstig en aangekomen in Nachi bijzonder opgelucht en blij dat ie het gehaald had :-)
 |
| mooie 'noren', ipv deur, in minshuku Mitaki Kodo |
Het was een speciale dag, met oogstrelende taferelen en diepgevoelde ervaringen.
Morgen verder naar Yoshino, waar ik twee nachten blijf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten