WAKAYAMA
Vanuit Koyasan vertrek ik met de kabeltrein en trein naar de kustplaats Tanabe, een tussenstop op de weg naar Ryujin, een bergplaatsje wat bekend staat om zijn hete bronnen.
Een zes uur durende tocht met treinen en een bus waardoor ik een indruk krijg van het openbaar vervoer en het platteland van Wakayama .
Wat me opvalt is dat veel huizen dicht op elkaar staan, veel laagbouw, schots en scheve percelen, met minuscule tuintjes erbij vol geschoren bomen.
De huizen zien er goed uit, de mensen ook, verzorgd, welvarend.
Na reizen door India, Indonesië, Sri Lanka en Kenia, waar er grote verschillen tussen arm en rijk zijn, is deze reis een nieuwe ervaring om, naast natuurlijk de andere cultuur en natuur te zien en meemaken, in een zeer welvarend èn exotisch land te reizen.
Veel jonge meisjes gaan zodra ze zitten hun haar fatsoeneren en make-up bijwerken in een spiegeltje.
En natuurlijk zijn alle jonge mensen met smartphones bezig .
Het blijkt een soort spa deze ryokan Kirari Ryujin, waar ik èèn nacht slaap en vanwege de regenbuien de meeste tijd doorbreng in de half overdekte hete bron waar het hotel omheen gebouwd is en aan de TV, waar de soaps mijn nieuwsgierigheid wekken: op straat lijken de mensen onderkoeld, laten weinig emotie op hun gezichten en houdingen zien, in de series zijn de spelers voortdurend heel geëmotioneerd, veel close-ups van boze of verdrietige gezichten, vooral de historische series vind ik mooi om te zien en al versta ik er niets van is het boeiend het 'oude Japan' te zien.
Terug in Amsterdam kijk ik nu af en toe op Youtube naar zo'n Japanse film, met engelse ondertiteling.
Er staan veel complete Japanse series op youtube, zoals deze: 'Death of a teamaster': http://youtu.be/zlnQO_rRRcI
In Ikari logeren ook twee Chinese vrouwen, Susan en Choo, zussen uit Singapore die al meerdere vakanties in Japan doorbrachten en deze keer het Kansai-, Wakayama- en Nara -district doorreizen.
We dineren en ontbijten samen en delen ons enthousiasme over Japan.
Weer even terug naar het seculiere, hier geen gewijde sfeer en geen tempels.... maar bij een vroege- ochtend wandeling in het mistige berglandschap , door het geluid van de snelstromende, bruisende Hidoka rivier, de grote regendruppels op de bamboe, de wijdse stilte waardoor de fluitende vogels extra goed te horen zijn, keert de meditatieve stemming terug.
Wat me opvalt is dat veel huizen dicht op elkaar staan, veel laagbouw, schots en scheve percelen, met minuscule tuintjes erbij vol geschoren bomen.
De huizen zien er goed uit, de mensen ook, verzorgd, welvarend.
Na reizen door India, Indonesië, Sri Lanka en Kenia, waar er grote verschillen tussen arm en rijk zijn, is deze reis een nieuwe ervaring om, naast natuurlijk de andere cultuur en natuur te zien en meemaken, in een zeer welvarend èn exotisch land te reizen.
 |
| buitenwijk |
rijstvelden
 |
| Wakayama |
 geschoren bomen |
De mensen in de trein en bus zijn zo rustig, als ze al met elkaar praten doen ze dat zacht, maar nog vaker gaan ze onmiddellijk slapen zodra ze zitten!
|
 |
| slapen |
 |
| spiegeltje, spiegeltje |
En natuurlijk zijn alle jonge mensen met smartphones bezig .
Het blijkt een soort spa deze ryokan Kirari Ryujin, waar ik èèn nacht slaap en vanwege de regenbuien de meeste tijd doorbreng in de half overdekte hete bron waar het hotel omheen gebouwd is en aan de TV, waar de soaps mijn nieuwsgierigheid wekken: op straat lijken de mensen onderkoeld, laten weinig emotie op hun gezichten en houdingen zien, in de series zijn de spelers voortdurend heel geëmotioneerd, veel close-ups van boze of verdrietige gezichten, vooral de historische series vind ik mooi om te zien en al versta ik er niets van is het boeiend het 'oude Japan' te zien.
Terug in Amsterdam kijk ik nu af en toe op Youtube naar zo'n Japanse film, met engelse ondertiteling.
Er staan veel complete Japanse series op youtube, zoals deze: 'Death of a teamaster': http://youtu.be/zlnQO_rRRcI
In Ikari logeren ook twee Chinese vrouwen, Susan en Choo, zussen uit Singapore die al meerdere vakanties in Japan doorbrachten en deze keer het Kansai-, Wakayama- en Nara -district doorreizen.
We dineren en ontbijten samen en delen ons enthousiasme over Japan.
 |
| hete bron in hotel Kirari |
 |
| hotel Kirari |
 |
| Hidoka rivier
Samen met de zussen ga ik met de bus weer naar beneden, naar de kust, weer langs Tanabe, waar we elkaar goed reis toewensen en dan door naar Takajiri om aan mijn eerste dag van de Kumano Kodo pelgrimstocht te beginnen.
Mijn koffer heb ik die ochtend doorgestuurd naar Hongu, waar ik over twee dagen zal logeren.
Dus alleen met een rugtasje, zal ik van Takajiri-Oji naar Chikatsuyu lopen, zo'n 18 km. Ben benieuwd.....
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten