De zaterdagavond redelijk goed overleefd, met een Hollands- en een Zwitsers stel en Sue samen gegeten en een paar arakcocktails gedronken op het strand, met keiharde popmuziek, zoals het hoort te hard om elkaar te kunnen verstaan, de jongens/mannen die het hadden georganiseerd hadden de meeste lol volgens mij, de toeristen gingen allemaal om een uur of 12 naar bed, de jongens gingen door tot 4 uur, alle gasten hadden slecht geslapen door het lawaai, maar mopperen niet, want zoals ik al eerder zei, het is een soort vrijstaat hier… dus als de jongens willen feesten dan feesten ze, de oudjes naast mij hebben er ook moeite mee maar verdragen het...: ze hebben een deel van hun hotel verhuurd aan deze mannen die een duikschool aan het opzetten zijn en ook een deel van de kamers beheren en een van de twee restaurant.
Nu ik een fiets heb maak ik elke dag minstens één tochtje, soms twee, van 1 a 2 uur'
Het is wel een beetje een bezienswaardigheid, zo’n oud mens op de fiets, ze weten hier niet beter dan dat een toerist, zeker van gevorderde leeftijd , zich laat vervoeren in een taxi…
Bij een van de tochtjes ben ik bij Sarvodaya op bezoek gegaan, afdeling Trincomalee bleek hier om de hoek te zitten.
Sarvodaya is een op de ideeën en idealen van A.T. Ariyaratne gebaseerde maatschappelijke beweging die zich inzet voor de emancipatie van vooral ongeschoolde Sri Lankanen, met de nadruk op oecumenische bijeenkomsten om het onderlinge respect tussen de aanhangers van verschillende godsdiensten te bevorderen, en ook een heel programma om praktische scholing aan jonge mensen aan te bieden door middel van workshops om hun kansen op werk te vergroten. Het is een grote organisatie, met veel afdelingen verspreid over het hele land. http://www.sarvodaya.org/
Een Nederlands stel wat ik daar ontmoette werkt in het westen van Sri Lanka voor Sarvodaya bij een afdeling die zich inzet om gehandicapte kinderen te ondersteunen bij scholing om zich een beroep eigen te maken.
Zeven jaar geleden ontmoette ik Ariyaratne in Welighama waar hij betrokken was bij de Yoga conferentie die ik bezocht.
Een bevlogen man, boeddhist, met veel daadkracht en in staat veel mensen te inspireren om met zijn ideeën aan de slag te gaan, Sarvodaya te ondersteunen en helpen de idealen te verwezenlijken.
Inmiddels heeft zijn zoon een groot deel van zijn werk overgenomen.
Tijdens een ander tochtje wat foto's van rare gevels en omheiningen gemaakt die me steeds opnieuw verbazen
Inmiddels komen er al wat minder ‘westerse’ toeristen in French Garden en komen er steeds meer Sri Lankaanse families hier vakantie houden, grappig want ze komen met kinderen en opa en oma en slapen makkelijk met z’n 6en in een kamer, waar twee bedden staan.
De sfeer verandert elke dag met het komen en gaan van mensen, geen dag is hetzelfde.
Door het luie strandleven is er niet zo veel te vertellen.
Daarom wat foto’s van de omgeving.
Het wordt tijd dat ik weer verder ga, geleidelijk richting vliegveld, morgen met de bus naar Dambula, waar ik hoop nog meer mooie oude Boeddhabeelden te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten