Dambulla

Woensdag
Nu het vertrek wat dichterbij komt, komt de exotische wereld, waar ik nu ben, weer meer naar voren, het is niet goed voor te stellen dat ik volgende week dinsdag weer in Amsterdam ben, in de mij zo bekende wereld.
Hier is bijna alles wat ik zie mij onbekend, vol mysterie, maar waarschijnlijk is veel wat hier gebeurt in wezen hetzelfde als in Nederland, kleine/grote menselijke dingen, gedoe, roddel, kinnesinne, kleine /grote zorgen over gezondheid en inkomen, over de politieke situatie.
Het is te veel om te vatten, hoe het op dit tropische eiland geregeld is, het zou veel tijd nemen voor je door hebt hoe bijvoorbeeld de ongeschreven regels hier de wet uitmaken…

Hoewel ik me constant verbaas en nogal eens gefrustreerd raak, voel ik me blijkbaar toch op mijn gemak in deze in mijn ogen nogal chaotische samenleving hier.
Er is in 'het zichtbare' zo weinig perfectie, van alles is maar half af, en dingen die stuk gaan bijvoorbeeld, worden zelden gemaakt ( gemiddeld).

En tegelijkertijd zijn daar de vele beeldschone mensen met symmetrische gezichten, gelijkmatige gebitten, lang en slank, mooi gekleed, in prachtige landschappen, tussen wilde bloemen en vruchten.

En waarom ik het zo naar mijn zin heb, is natuurlijk ook de vrijheid die ik voel, van het even weinig verantwoordelijkheid dragen, even verlost te zijn van werk en van de sleur van dagelijkse boodschappen, koken en schoonmaken.
Even een beetje naast jezelf te staan, o luxe.
Maar waarom dan Sri Lanka? Met z’n grote tegenstellingen, de armoede en de beperkte mogelijkheden voor een groot deel van de jeugd zich te ontwikkelen vooralsnog?
De bergen moeilijkheden waar ze hier mee worstelen, dat zie je en merk je.
De tropische stranden, de palmbomen, de relaxte vissers met hun dagelijkse vangsten van verse vis is een belangrijke reden.Het feit dat ik 6 weken kan rondreizen met een beperkt budget doordat het hier zo goedkoop is, is een reden.
Daarnaast speelt het Boeddhisme voor mijn keuze hier naar toe te gaan zeker een rol: de lange boeddhistische geschiedenis, het grote aandeel wat Sri Lanka heeft gehad in de ontwikkeling, verspreiding en continuïteit van het Boeddhisme is indrukwekkend, de zg Ancient Cities en de oudste boeddhistische geschriften zijn daar het tastbare bewijs van.

Donderdag
Vanmorgen was ik weer op een van de heilige plekken voor Boeddhisten, de Cave Temples van Dambulla en het was erg de moeite waard, blij dat ik dit ook nog heb bezocht.
Wat ik voel als ik op zo’n plek ben is niet goed te beschrijven, maar het is wrschlk hetzelfde als wat een pelgrim ervaart bij het bezoeken van een voor hem/haar heilige plek, of zoiets als wat een kunstliefhebber voelt als hij een geliefd kunstwerk in het echt ziet….
Bewondering, ontzag, verbondenheid, bevestiging, gewijde sfeer?
Deze grotten zijn al sinds de 2de en 3de eeuw in gebruik als boeddhistisch klooster en verschillende
toegewijde koningen hebben er aan bijgedragen dat er zeer fraaie schilderingen en Boeddhabeelden in de grotten kwamen zodat ze als tempels voor de leken gebruikt konden worden.

Beneden bij de trappen is er een nieuwe tempel gebouwd, door Japan aangeboden, een protserig merkwaardig geheel.

Vrijdag
In Negombo wachtten weer nieuwe verrassingen: zoals zo vaak maak ik me toch een soort voorstelling van hoe het ongeveer is op de plek waar ik naar toe ga.
Blijkbaar had ik van Negombo het idee dat het een luxe badplaats is omdat het dichtbij Colombo is en zie ik dat het net zo als op de meeste plekken een rommelig zooitje is.
Zonsondergang in Negombo.

Alleen de hotels van minimaal 100$ per nacht in het noordelijkste deel hebben een keurig strandje en verzorgde tuinen en waarschijnlijk schone kamers.
Een rommelig zooitje kan ook gezellig zijn, Maar ik ben hier nog niet lang genoeg om dat te hebben gevonden.

Vandaag naar Colombo gegaan met de bus om wat kadootjes te kopen, ik weet niet wat ik dacht, maar dat is niet gelukt; in drie uur 3 winkels bezocht ( verkeer staat vaak vast)

en door de overdekte markten gestruind en niks gevonden! Behalve dan een goed ’curry ontbijt’ en een flinke zak ramboetans.
Nog twee dagen hier aan de woeste baren ( moessontijd, hoge golven, niet mogelijk in de oceaan te zwemmen) en dan weer naar het Amsterdamse, naar mijn lieve familie en vrienden, daar verheug ik me ook weer erg op.