Er zijn een paar dingen......

Dat veel openbare mededelingen hier opgesteld zijn in het Singhala èn in het Tamil.
Dat zie ik nu pas!

Toch wel opmerkelijk, dat 2 talige, want slechts 18% van de bevolking is Tamil.
Nu denk ik ook steeds meer Tamils te zien, vaak doordat ze een stip tussen de wenkbrauwen dragen, meestal rood, door een priester aangebracht, sommigen mannen hebben drie witte horizontale strepen en kinderen vaak een zwarte stip, door ouders aangebracht.
Vooral in het berggebied zag ik veel Tamils, die in de theeplantages werken en het ziet er niet naar uit dat dat goed verdient….
een Tamil winkeltje in de bergen

Een ander ding is: de vrouwen! Vandaag had ik eigenlijk voor het eerst een aardig contact met een vrouw; een van de vrouwen in dit guesthouse, wat door een familie gerund wordt.
Er is een oudere vader, er is een jonge man alleskunner/doener, en er zijn een aantal vrouwen van verschillende leeftijden, de jongste doet de receptie.
Een van de wat oudere vrouwen komt steeds even naar me toe, maar spreekt helaas slecht engels.
Dat herinnert mij eraan dat ik al reizend vooral mannen tegenkom, het vervoer, de hotels, de restaurants, allemaal mannen, geen vrouw te bekennen en als er al een is , is ze knecht.
Jammer…..

Ook in Nuwara Elya, in dat drab hotel, was het weer een stel jongens die de hele dag met elkaar rondhingen rond de tv, geen vrouw te zien.
In de winkels daar, geen vrouwen, het lijkt wel een conservatief Boeddhistisch land :-)
De regels zijn verdeeld, mannen zus, vrouwen zo.
Alle vrouwen hebben lang haar, in een vlecht of staart, als je eens een vrouw ziet met kort haar is dat iets bijzonders, en de meeste dragen lange rokken, de meisjes in de stad wel broeken.

Nou is dat niet zo heel bijzonder, maar het geeft wel aan dat er een vrij strikte sociale controle en mores is.
Het is voor de reiziger heel prettig dat bij de mores ook hoort, dat je voorkomend bent tegen een vreemdeling.
Zoals ik al eerder zei, je wordt veel toegelachen en gedag gezegd, ook onder elkaar, op straat, in trein en bus zijn de Sri Lankanen elkaar behulpzaam en gemakkelijk in de omgang, prettig.
Of het boeddhisme hier debet aan is durf ik niet te beweren maar wens te denken van wel.
Dat er al 50 jaar een bloedige strijd woedt tussen de Singhalesen( de regering) en activistische Tamils is voor zover ik weet dan ook een belangrijke discussie bij de praktiserende Boeddhisten.
Zie bijvoorbeeld: www.infolanka.com/org/srilanka/issues/ariya.html