Zo! het fenomeen wakker worden en niet weten waar je bent heeft zich tot mijn plezier weer voorgedaan! want dat hoort bij het reizen en het thuiskomen.
Die eerste gewaarwording bij het wakker worden, een reeks van herinneringen aan andere momenten van wakker worden in een nieuwe omgeving, de vage contouren van de kamer waarin je slaapt, de geluiden, of in dit geval het gebrek aan geluiden.
Zes weken sliep ik met het geluid van een grote( vaak oude) draaiende fan boven mijn hoofd en meer dan de helft van die tijd ongeveer in een kamer aan het strand met het geluid van de branding, vooral 's nachts, duidelijk hoorbaar.
Deze ochtend is het muisstil in mijn beleving, sterker nog Amsterdam lijkt geluidloos.
Voordat ik wegging was mijn geluidoverlast-ervaring op de grens aan van irritatie; " er is hier altijd herrie" riep ik regelmatig, zo zie je maar :-)
Poes en hond weer op schoot,
de ijskast gevuld, , het huis, de planten, allemaal goed verzorgd door de liefste dochter die er is, mijn Margita Catharina Rosa.
Is het zo stil op straat omdat het koud is ? Of zijn nog veel mensen op vakantie? Hoe dan ook de beleving is opmerkelijk voor me, fluisterend Amsterdam…..
èèn dag in slow motion en dan weer aan het werk in de Berlage Lyceum mediatheek en zaterdag op de Open dag van de Volksuniversiteit Amsterdam weer mijn yogalessen aanprijzen.
Nog en beetje in reisstemming maakte ik een lange wandeling door Amsterdam en heb me verwonderd over de herfstkleding die mensen dragen, laarzen, jassen, sjaals..
En dat we elkaar bijna niet aankijken hier, weinig interactie, ieder doet zijn ding en verder geen gelanterfant en of slabakkerij.
Misschien is er weinig openlijk plezier, maar wat hebben we het goed hier!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten